Kudowa-Zdrój – uzdrowiskowe miasto na granicy polsko-czeskiej, położone w dolinie na pograniczu Gór Stołowych i Pogórza Orlickiego, co powoduje, że ma ono klimat łagodniejszy od miejscowości położonych w pobliskiej kotlinie.
Początkowo wieś, która dała początek miastu, położona była na czeskim obszarze etnicznym i nazywała się Lipolitov, a następnie Chudoba.
Anegdota głosi, że nazwa ta (w języku polskim „bieda”) odzwierciedlała status materialny mieszkańców. Na szczęście, w XVII w. odkryto tu źródła leczniczych wód o zróżnicowanym składzie chemicznym. Poza źródłami uzdrowiskowymi sławy miastu przysparza Kaplica Czaszek, której ściany i sklepienie wnętrza kaplicy pokrywa ok. 3 tys. ciasno ułożonych czaszek i kości ludzkich, ofiar wojen oraz epidemii chorób zakaźnych.
Samo miasto jako historyczny układ urbanistyczny z XV-XX w. znajduje się na liście zabytków w rejestrze Narodowego Instytutu Dziedzictwa, a oprócz niego pojawia się tam odrestaurowany park zdrojowy z II poł. XVIII w. z pijalnią wód mineralnych (m.in. wód arsenowych) i wiele lokalnych budynków, w tym dzwonnic. Godne zainteresowania jest również lokalne Muzeum Zabawek, Muzeum Żaby (obecnie Ekocentrum Parku Narodowego Gór Stołowych) oraz Szlak Ginących Zawodów.
*/ Kudowa również posiada trzy dostępne publicznie źródła wody mineralnej, dwa z nich (Marchlewski i Śniadecki) są umieszczone w głównym budynku pijalni (wejście za opłatą), a trzecie (Moniuszko) znajduje się niedaleko stawu (w Parku Zdrojowym, bez opłat).